Waar kunstenaar Gabriele Münter ook heen reist, ze doet haar uiterste best om haar fiets na te laten sturen. Dat heeft een goede reden.

Want, ‘zonder fiets ben ik maar een half mens’, zo laat ze weten.

Bijzonder omdat in die tijd het fietsen voor een vrouw, laat staan het in bezit zijn van dit vervoermiddel, nog lang niet zo vanzelfsprekend is.

Het is een spannende, bijna bruisende periode. Vol verwachting en verandering ontwikkelt haar kunst en die van haar geliefde Wassily Kandinsky zich langzaam tot wat hen voor ogen staat. Een andere manier van kijken naar de werkelijkheid ontstaat.